تشخیص مولکولی لیشمانیوز در سگ با استفاده از نمونه‌های سواب چشمی و بافی کوت خون

   روش‌های مولکولی زیادی جهت تشخیص لیشمانیوز در سگ‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. در این موارد بیشتر با روش‌های تهاجمی از بافت‌ها نمونه‌برداری می‌شود. هدف از این مطالعه ارزیابی استفاده از دو روش نمونه‌برداری غیرتهاجمی برای تشخیص لیشمانیوز در آزمایش PCRمی‌باشد. بدین منظور، تعداد60 قلاده سگ انتخاب شده و به‌طور مساوی به سه گروه: سگ‌های خانگی واجد جراحات جلدی (گروه اول)، سگ‌های خانگی فاقد جراحات جلدی (گروه دوم) و سگ‌های ‌ولگرد (گروه سوم) تقسیم شدند. پس از معاینه بالینی نمونه‌های سواب چشمی و بافی­کوت خون از هر سگ تهیه گردید. علاوه بر این در گروه اول گسترش نسجی نیز از ضایعات جلدی تهیه شد. ابتدا  DNAنمونه‌های سواب چشمی و بافی­کوت استخراج شده و جهت تعیین گونه‌های لیشمانیا با روش‌هایPCR وSeminested-PCR مورد آزمایش قرار گرفتند. سه نمونه مثبت جهت تأیید تشخیص نیز تعیین توالی گردیدند. گسترش‌های خونی نیز با گیمسا رنگ‌آمیزی شده و به‌صورت میکروسکوپی مورد آزمایش قرار گرفتند. از مجموع 60 سگ مورد آزمایش، در چهار نمونه  DNAسواب چشمی مربوط به گروه 3 و یک نمونهDNA  سواب چشمی و بافی­کوت مربوط به گروه اول آلودگی به لیشمانیا اینفانتوم تعیین گردید. همچنین در نمونه اخیر، اجسام لیشمن در گسترش رنگ‌آمیزی شده مشاهده گردید. بر اساس نتایج مولکولی و تعیین توالی  به‌دست آمده نتیجه‌گیری شد که لیشمانیا اینفانتوم در بین سگ‌های مشهد شایع بوده و هم‌چنین نمونه‌های  سواب چشمی می‌تواند به عنوان یک روش نمونه‌برداری غیرتهاجمی مناسب برای آزمایش ملکولی تشخیص لیشمانیا در سگ مورد استفاده قرار گیرد.